Studentët bëhen më të ndërgjegjshëm, më të hapur dhe më konkurrues kur kalojnë kohë me bashkëmoshatarë ose miq që kanë gjithashtu këto cilësi, sipas një studimi të kryer nga Universiteti i Cyrihut. Ky është studimi i parë që eksploron në mënyrë sistematike se si personaliteti i studentëve ndikohet nga bashkëmoshatarët.
Gjetjet janë publikuar në revistën Review of Economics and Statistics.
A na formojnë njerëzit përreth nesh?
Sipas teorisë së socializimit në grup, personaliteti ynë ndikohet shumë nga dëshira për të qenë pjesë dhe për të afirmuar veten në grupe sociale, siç ndodh në universitet, një periudhë e pasur me ndërveprim shoqëror. Megjithatë, deri tani nuk ka pasur prova të forta për një lidhje shkakësore midis ndikimit të bashkëmoshatarëve dhe zhvillimit personal.
Një studim nga profesori i ekonomisë në Universitetin e Cyrihut, Ulf Zölitz, dhe Xiaoyue Shan nga Universiteti Kombëtar i Singaporit, ka plotësuar këtë boshllëk kërkimor. Studiuesit realizuan një eksperiment të rastësishëm me studentë universitarë, duke konfirmuar se personaliteti ynë është i ndryshueshëm dhe ndikohet nga bashkëmoshatarët.
Pesë tiparet kryesore (Big Five)
Studimi përfshiu më shumë se 1,200 studentë në një program të njohur Bachelor në Zvicër. Para eksperimentit, personalitetet e studentëve u vlerësuan dhe u kategorizuan sipas pesë tipareve kryesore: hapje, ndërgjegjshmëri, ekstraversitet, pajtueshmëri dhe neurotizëm. U përfshi gjithashtu një matje e konkurrueshmërisë.
Më pas, pjesëmarrësit u caktuan rastësisht në grupe studimi me nga katër persona, me të cilët bashkëpunuan shpesh gjatë një semestri. Për të vlerësuar efektet afatgjata, studiuesit realizuan sondazhe të mëvonshme për tiparet e personalitetit deri në katër vite pas eksperimentit.
Më konkurrues, të hapur dhe të ndërgjegjshëm
Rezultatet zbuluan se studentët përjetuan “rrjedhje” të tipareve të personalitetit: u bënë më të ndërgjegjshëm, më të hapur ose më konkurrues kur ishin në grupe me bashkëmoshatarë që tashmë kishin këto tipare. Megjithatë, nuk pati ndryshime të rëndësishme në ekstraversitet, pajtueshmëri apo neurotizëm.
“Një shpjegim është se bashkëmoshatarët e ndërgjegjshëm rritën frekuencën e ndërveprimeve të lidhura me studimet, duke ulur stresin dhe ankthin tek anëtarët e tjerë të grupit,” thotë Zölitz.
Studentët kishin më shumë gjasa të përvetësonin tipare që janë të dobishme në një ambient akademik, si ndërgjegjshmëria dhe konkurrueshmëria. Kjo mbështet konceptin e ndryshimit të personalitetit të motivuar, ku individët përvetësojnë në mënyrë selektive tipare që i ndihmojnë të kenë sukses.
“Gjetjet tona sugjerojnë se ekspozimi ndaj bashkëmoshatarëve me tipare produktive të personalitetit mund të jetë po aq ndikues sa të qenit i rrethuar nga studentë me performancë të lartë,” shton Zölitz.
Implikime afatgjata
Sondazhet afatgjata konfirmuan se ndikimet në ndërgjegjshmëri dhe konkurrueshmëri zgjatën deri në katër vite, ndërsa efektet në hapje u zbehën me kalimin e kohës. “Në nivel individual, të qenit i vetëdijshëm për tiparet e personalitetit të miqve dhe bashkëmoshatarëve të tu është thelbësore për zhvillimin tënd personal,” thotë Zölitz.
Në nivel kolektiv, këto ndikime kanë implikime më të gjera. Ky informacion mund të jetë i vlefshëm për politikëbërësit dhe edukatorët kur marrin vendime për formimin e grupeve apo ndarjen e klasave, si dhe për familjet që zgjedhin shkolla apo lagje.
Rezultatet ngrejnë gjithashtu pyetje të rëndësishme nëse preferencat ekonomike dhe sociale ndikohen në mënyrë të ngjashme nga ambienti i bashkëmoshatarëve. Kërkimet e ardhshme mund të eksplorojnë sesi grupet e shokëve formojnë këto aspekte të sjelljes individuale.
