Një marrëveshje është e nevojshme. Për të financuar Ukrainën. Dhe përdorimi i aseteve të ngrira ruse ishte zgjidhja që mori mbështetjen më të madhe. Prandaj, ne do të vazhdojmë në atë rrugë pa u ndalur.”
Brukseli nuk ka ndërmend të tërhiqet nga asetet e Moskës. Dhe pavarësisht dyshimeve të reja të ngritura javën e kaluar nga Italia, krerët e Komisionit dhe Këshillit Evropian po bien dakord për një linjë që megjithatë do të çojë në miratimin e zgjedhjes së transformimit të aseteve të Putinit në një kredi për të mbështetur Kievin ekonomikisht dhe ushtarakisht. Dhe për ta bërë këtë në Këshillin Evropian të enjten dhe të premten e ardhshme.
Në orët e fundit, është rritur edhe njëfarë acarimi me Romën. Kufizimi i këtij opsioni në takimin e fundit të Coreper (komiteti që mbledh 27 Përfaqësuesit e Përhershëm) e habiti Pallatin Berlaymont dhe irritoi qeveritë franceze dhe gjermane. Ata do ta shprehin pakënaqësinë e tyre në Berlin gjatë samitit të “të gatshëmve”, këtë herë të zgjeruar për të përfshirë edhe Giorgia Melonin.
Prandaj, politika është të ndiqet rruga e zgjedhur me çdo kusht. Sepse për momentin, është e vetmja që është në gjendje t’i rezistojë presionit rus dhe të parandalojë Putinin që ta shohë mungesën e vendimmarrjes si dobësinë e fundit të Bashkimit Evropian. Dhe për këtë arsye, mundësia për të goditur Ukrainën. Një frikë që ndihet veçanërisht nga Gjermania, Franca dhe Britania e Madhe. Duhet theksuar se qeveria gjermane në veçanti po shtyn përpara këtë zgjidhje për të shmangur nevojën për të financuar Kievin me para publike nga vende individuale. Një shpenzim mjaft i lartë. Edhe për Italinë.
Në Pallatin Berlymont, ata aktualisht po shqyrtojnë strategji të mundshme për të adresuar shqetësimet e Belgjikës në veçanti. Ideja është që vendet që mbajnë asete ruse të lirohen nga përgjegjësia ligjore.
Nga 210 miliardë euro, 185 miliardë euro mbahen në fakt nga Brukseli. Pjesa tjetër ndahet midis shteteve të tjera anëtare, kryesisht Gjermanisë dhe Francës. Italia mban një pjesë minimale prej rreth 3 miliardë eurosh. Ndër opsionet që po shqyrtohen është krijimi i një sistemi garancie me një fond – pjesërisht virtual – që do të krijohet së bashku me aleatët e G7. Dhe fondet e vëna në dispozicion nuk do të llogariten – për sa i përket BE-së – në llogaritjen e deficitit.
Pikërisht për këto arsye, presidentët e Komisionit dhe Këshillit po shqyrtojnë të gjitha procedurat e mundshme për miratimin e përdorimit të aseteve. Këshilli Evropian, në fakt, mund ta formalizojë vendimin edhe pa një dokument përfundimtar. Ai mund të miratohet nga 26 – siç ka ndodhur tashmë në të kaluarën e afërt – ose përmes përfundimeve të Presidentit të Këshillit Evropian, Antonio Costa . Ajo që përjashtohet është që kjo rrugë të mos ndiqet. Pastaj, bazuar në opsionin e treguar, do të vlerësohen kërkesat pasuese legjislative. Sipas zyrës ligjore të ekzekutivit të BE-së, formulimi i parashikuar aktualisht për “kredinë e riparimit” lejon votimin me shumicë të kualifikuar. Dhe edhe nëse Italia, Belgjika, Hungaria dhe Bullgaria do të votonin “jo”, kuorumi do të arrihej përsëri. Por kushdo që voton shprehimisht kundër, me siguri do të mbështesë “kolonat e pesta” që mbështesin Moskën, siç ka ndodhur me Hungarinë gjatë tre viteve të fundit./La Repubblica
