Një shtrëngim drakonian mbi imigracionin e paligjshëm që përfaqëson reformën më radikale të së drejtës së azilit që nga Lufta e Dytë Botërore: por për ta propozuar atë nuk është një qeveri e djathtë, por ekzekutivi laburist britanik i drejtuar nga Keir Starmer.
Dje pasdite ministrja e Brendshme, Shabana Mahmood, paraqiti në Parlament paketën e propozimeve, të përfshira në një dokument prej mbi 30 faqesh të titulluar “Rivendosja e rendit dhe kontrollit”: dhe gjëja tjetër që bie në sy është se ajo është një pakistaneze myslimane praktikuese, vajzë emigrantësh. Por ministrja u kujdes të theksonte se misioni i saj është një “mision moral”, sepse imigracioni i paligjshëm “po e copëzon” vendin: madje më shumë, ajo theksoi se nëse nuk veprohet shpejt rrezikohet të ringjallet pikërisht ai racizëm që mund të godasë edhe persona si ajo.
Në mënyrë specifike, laburistët synojnë ta çojnë nga 5 në 20 vjet kohën e pritjes së nevojshme, për ata që mbërrijnë në Britaninë e Madhe ilegalisht, për të mundur të marrin rezidencën e përhershme (dhe nga 5 në 10 vjet për emigrantët e rregullt); statusi i refugjatit do të rishikohet çdo 30 muaj dhe mund të revokohet (me pasojë dëbimin); jepet një interpretim më kufizues i të drejtës për ribashkim familjar, ndryshe të garantuar nga Konventa Evropiane për të Drejtat e Njeriut; dhe me një lëvizje në stil të pastër trumpian kërcënohet bllokimi i vizave për ato vende që nuk pranojnë të marrin mbrapsht klandestinët.
Është një kthesë e detyruar nga fakti që e djathta populiste e Nigel Farage është fort në krye të sondazheve, një pozicion i fituar duke goditur obsesivisht butonin e imigracionit. Që nga fillimi i vitit, ka pasur 39,000 zbarkime të parregullta përmes Kanalit Anglez në Britani, dhe qeveria duket se nuk ka strategji për t’i ndaluar ato. Megjithatë, masat e paraqitura shpresojnë të dekurajojnë në mënyrë drastike mbërritjet.
Plani i qeverisë ka shkaktuar megjithatë pakënaqësi të pritshme brenda radhëve vetë laburiste: disa deputetë nuk hezituan ta etiketojnë si “moralisht të gabuar dhe politikisht katastrofik”. Ka shkaktuar veçanërisht bujë ideja për të konfiskuar orët dhe bizhuteritë e imigrantëve të parregullt për të paguar mirëmbajtjen e tyre: Këshilli i Refugjatëve ka folur për një “jehonë thellësisht shqetësuese të disa prej trajtimeve më të këqija të pësuara nga refugjatët në histori”, ndërsa të Gjelbrit e kanë quajtur këtë “mizori performuese”.
Qeveria Laburiste është akuzuar se po përpiqet të tejkalojë Partinë Reformiste të Farage-it në të djathtë, aq sa një nga figurat e tyre kryesore e ftoi me sarkazëm Sekretarin e Brendshëm t’u bashkohej. Problemi mbetet se Laburistët në fakt po humbasin mbështetje, veçanërisht në të majtë, kryesisht ndaj të Gjelbërve të udhëhequr nga Zac Polanski dinamik dhe i aftë në media, një i vetëshpallur “eko-populist” i cili është pak a shumë si versioni britanik i Zohran Madmani-t. Një sondazh i kohëve të fundit e vendosi Laburistët në vendin e katërt, pas Reformës, Konservatorëve dhe të Gjelbërve.
Paketa anti-imigracion vjen kryesisht falë shtytjes së Shabana Mahmood, një e dashur e “Laburistëve Blu “, lëvizjes konservatore Laburiste që është bërë kredoja ideologjike e qeverisë Starmer. Por Sekretarja e Brendshme po studion qartë edhe lidershipin, pasi popullariteti i kryeministrit ka rënë ndjeshëm dhe ai ka humbur besimin e partisë dhe grupit parlamentar me një sërë manovrash të ngathëta, aq sa shkarkimi i tij tani konsiderohet si një çështje se kur, jo nëse.
Data që të gjithë mezi presin është maji i ardhshëm , kur do të mbahen zgjedhjet lokale, të cilat ka të ngjarë të rrëzojnë Partinë Laburiste. Por një pengesë e vështirë shfaqet në fund të muajit, kur qeveria të paraqesë buxhetin e saj. Nëse tregjet e refuzojnë atë, Starmer do të hyjë në një periudhë rreziku maksimal./Corriere della sera
