Media italiane ‘Corriere della Sera’ shkruan se agresioni i Vladimir Putinit ndaj Ukrainës dhe kërcënimet ndaj Perëndimit kanë zgjuar Gjermaninë nga pacifizmi i saj historik.
Sipas artikullit, rikthimi i Gjermanisë si fuqi ushtarake përbën një rrezik real për Rusinë, pasi Berlini ka kapacitet financiar dhe teknologjik shumë më të madh.
Kështu, Rusia mund të përballet në të ardhmen me pasoja që i ka nxitur vetë.
Shkrimi i “Corriere Della Sera”:
Reagimi i ashpër i Vladimir Putinit ndaj vendimeve të fundit të Gjermanisë – për të furnizuar me shumë armë Ukrainën dhe për të lejuar përdorimin e tyre thellë brenda territorit rus – zbulon një pikë të dobët të udhëheqësit rus. Ai ndoshta po e kupton tashmë pasojën më të madhe të sjelljes së tij agresive.
Me pushtimin e Ukrainës, Putini e detyroi Suedinë dhe Finlandën, dy shtete tradicionalisht neutrale, të bashkohen me NATO-n. Tani, duke refuzuar edhe ndërhyrjen e Donald Trump, ai ka përshpejtuar procesin e riarmatosjes së Gjermanisë – një shtet që për afro tetë dekada ishte pacifist dhe disi i çarmatosur.
Rikthimi i Gjermanisë në skenën ushtarake mund të jetë goditje e madhe për Moskën. Historikisht, Gjermania ka qenë një nga kërcënimet më të mëdha për sigurinë e Rusisë. Të zgjosh këtë “gjigant të fjetur” mund të jetë një nga gabimet më të mëdha strategjike të Putinit.
Sipas vëzhgimit klasik të sekretarit të parë të NATO-s, Lord Ismay, qëllimi i Aleancës ishte: “Të mbajë amerikanët brenda (në Evropë), rusët jashtë dhe gjermanët poshtë.” Kjo logjikë e pas Luftës së Dytë Botërore e përshkruante qartë balancën e fuqisë dhe frikën nga një Gjermani e riarmatosur. NATO i siguronte të gjithëve që Amerika do të mbronte Evropën, pa pasur nevojë që Gjermania të ringrihej ushtarakisht.
Por tani, pas veprimeve të Putinit dhe dobësimit të përkushtimit amerikan, Gjermania ndjehet e pambrojtur dhe e detyruar të kujdeset vetë për sigurinë e saj. Kreu aktual i CDU-së, Friedrich Merz, nuk është militarist, por duhet të veprojë.
Edhe pse do të duhen vite për të rindërtuar forcat e armatosura gjermane dhe industrinë e saj të mbrojtjes, potenciali financiar dhe teknologjik i Gjermanisë është shumë më i madh se ai i Rusisë. Prandaj, një ditë, Putini mund të pendohet që e detyroi Berlinin të zgjohej nga letargjia e tij gjeopolitike.
I njëjti skenar po shfaqet edhe në Azi: nëse Amerika largohet nga rajoni, Japonia dhe Koreja e Jugut mund të ndihen të detyruara të riarmatosen, ndoshta edhe me armë bërthamore. Përpjekjet e Xi Jinping për të dobësuar praninë amerikane në Indo-Paqësor mund të prodhojnë të njëjtat pasoja të padëshiruara si veprimet e Putinit në Evropë.
Në thelb, dy liderët autoritarë, Putin dhe Xi, po nxisin një ringjallje të fuqive që për dekada kanë qëndruar të përmbajtura – Gjermania, Japonia – dhe një riorganizim të thellë të arkitekturës globale të sigurisë. Kjo mund të rezultojë në një kthim të fuqishëm të ekuilibrave të vjetër, me pasoja afatgjata që mund t’i kushtojnë shumë vetë Rusisë dhe Kinës.
