Në Chevening House, një rezidencë madhështore në zemër të Kent-it, verës britanike iu shtua një kapitull i papritur diplomatik. Zëvendëspresidenti amerikan JD Vance, i ardhur nga Ohio, po kalonte pushimet në Britani me ftesë të mikut të tij të ri, ministrit britanik të Jashtëm, David Lammy. Dy burra që, në letër, nuk do të përputheshin kurrë: njëri rritur në veri të Londrës dhe i formuar politikisht nga e majta socialdemokrate, tjetri rritur mes vështirësive në një qytet industrial amerikan dhe i formuar nga konservatorizmi republikan.
Megjithatë, fotot e ditëve të fundit tregojnë një histori tjetër: dy miq që qeshin së bashku, peshkojnë në liqenin e Chevening-ut dhe ndajnë tavolinën si familjarë të vjetër. Në një bisedë të shkurtër me gazetarët në sallonin e rezidencës, Vance foli me ngrohtësi për marrëdhënien e tyre. “Jam bërë një mik i mirë me Davidin dhe David është bërë një mik i mirë imi,” tha ai, duke shtuar se edhe familjet e tyre e shijojnë shumë shoqërinë e njëra-tjetrës.
Rezidenca e Chevening, e shtrirë në 1.200 hektarë me labirint kopshtesh dhe një liqen të qetë, u bë sfond i një gare të vogël sportive. Të premten në mëngjes, dy familjet dolën për të peshkuar. Fëmijët e Vance arritën të kapnin disa krapa, ndërsa Lammy mbeti pa trofe – një detaj që Vance e shfrytëzoi për të bërë shaka se aktiviteti kishte vënë “presion mbi marrëdhënien speciale”. Lammy e mori me humor dhe këmbënguli se ishte i kënaqur ta kishte mikun amerikan në atë që e quajti “shtëpia ime”, edhe pse teknikisht është pronë e shtetit.
Miqësia mes tyre nuk lindi aty. Ajo u ndez për herë të parë në Uashington, kur Lammy ishte ende në opozitë dhe Vance sapo ishte zgjedhur në Senat. Një takim i shkurtër, por i mjaftueshëm për të hapur një rrugë komunikimi që vite më pas do t’i sillte në të njëjtën tavolinë në momente vendimtare. Në muajt që pasuan, ata u takuan sërish, përfshirë ceremoninë e inaugurimit të Papës së ri në maj. Lammy kujton me buzëqeshje një mbrëmje në rezidencën e ambasadorit amerikan në Romë, ku ai, Vance dhe zëvendëskryeministrja Angela Rayner kaluan një orë e gjysmë duke biseduar lirshëm “me një gotë” në dorë.
Përtej dallimeve ideologjike, ata ndajnë përvoja të ngjashme jetësore. Të dy janë rritur në familje të klasës punëtore dhe me mungesën e babait: babai i Lammy-t u largua në SHBA kur ai ishte adoleshent dhe nuk u kthye kurrë; babai i Vance ishte i pakapshëm, ndërsa e ëma luftonte me varësinë nga droga – histori që ai e ka rrëfyer në autobiografinë Hillbilly Elegy. Të dy, pavarësisht fillimeve të vështira, arritën në majat akademike: Lammy në Harvard, ku u njoh me Barack Obamën, dhe Vance në Yale – për të cilën Lammy bën shaka se “nuk është aq e mirë” sa Harvard-i.
Një tjetër lidhje mes tyre është besimi i krishterë. Vance u konvertua në katolicizëm në moshë madhore dhe ka marrë pjesë në meshë me Lammy-n në Washington DC. Në mënyrë të pazakontë, ata kanë edhe një histori të përbashkët të deklaratave kritike ndaj Donald Trump. Vance dikur e quante “idiot” dhe “të mjerueshëm”, Lammy “tiran” dhe “sociopat mizogjin, simpatizant neo-nazist”. Sot, të dy e kanë zbutur gjuhën dhe, për hir të interesave shtetërore, kanë zgjedhur bashkëpunimin.
Ky bashkëpunim është më shumë se thjesht një gjest miqësie personale. Ekspertët theksojnë se administrata aktuale amerikane nën Trump funksionon mbi marrëdhënie individuale të forta, ndaj Lammy-t iu kërkua të ndërtonte ura edhe me republikanët – një detyrë që ai e ka marrë seriozisht. Miqësia me Vance është, në këtë kuptim, një aset diplomatik po aq sa një lidhje njerëzore.
Në fund, Chevening House këtë verë nuk ishte thjesht një skenë pushimesh të qeta. Ishte vendi ku dy burra, të formuar në anë të kundërta të politikës, gjetën gjuhë të përbashkët përmes peshkimit, besimit dhe kujtimeve nga fëmijëri të vështira – një kujtesë se ndonjëherë diplomacia fillon aty ku përfundon protokolli.
