Një ditë pasi një gjykatë në Berlin vendosi që azilkërkuesit nuk mund të refuzohen përpara se të përcaktohet se cili shtet është përgjegjës për përpunimin e aplikimit të tyre – sipas të ashtuquajturës procedurë “Dublin” të BE-së – Ministri i Brendshëm gjerman Alexander Dobrindt tha në një konferencë për shtyp se “për momentin nuk ka asgjë për të ndryshuar” dhe se qeveria “ka të drejtë në lidhje me bazën ligjore”.
“Po, ne i përmbahemi parimit se do të ketë refuzime. Ne i përmbahemi parimit se ato do të kryhen pikërisht ashtu siç i kemi bërë ditët e fundit. Këto refuzime do të kryhen kundër atyre që përpiqen të hyjnë në vendin tonë ilegalisht, si dhe kundër atyre që aplikojnë për azil, me kusht që ta bëjnë këtë nga një vend i tretë i sigurt” – u shpreh ministri.
Masa u prezantua më 7 maj, një ditë pasi kancelari konservator Friedrich Merz dhe kabineti i tij morën detyrën, duke premtuar se do të godisnin imigracionin e paligjshëm. Vendimi i gjykatës i njoftuar të hënën, më 3 qershor, vjen pas një apeli nga tre somalezë që hasën rastësisht një kontroll emigracioni në një stacion treni në Frankfurt an der Oder, në kufirin me Poloninë, më 9 maj. Ata shprehën dëshirën e tyre për të kërkuar azil në Gjermani, por u deportuan përsëri në Poloni po atë ditë.
Gjykata tha se refuzimi i tyre ishte i paligjshëm dhe se gjetjet e saj “mund të zbatohen edhe në raste të tjera” të njerëzve që refuzohen në kufijtë e Gjermanisë. Megjithatë, gjykata vendosi gjithashtu se “aplikantët nuk mund të kërkojnë pranim” në Gjermani. Procesi i përcaktimit se cili shtet anëtar i BE-së është përgjegjës për kërkesën për azil “mund të kryhet në kufi ose afër tij”, tha gjykata.
Gjykata në fakt e hodhi poshtë argumentin e Qeverisë se procedura e Dublinit mund të injorohej nëse kjo ishte e nevojshme për të “ruajtur rendin publik dhe për të mbrojtur sigurinë e brendshme”.
Dobrindt këmbënguli se vendimi i së hënës kishte një ndikim të drejtpërdrejtë vetëm në “rastin individual” të tre paditësve somalezë dhe kërkoi që gjykata të hapë një procedurë tjetër në të cilën qeveria mund ta shpjegojë rastin e saj “më me forcë”.
