Studiuesit në Universitetin e Minnesota Twin Cities kanë bërë një zbulim të ri duke vëzhguar dhe analizuar një lloj të ri të valës së plazmës në aurorën e Jupiterit. Ky hulumtim na ndihmon të kuptojmë “aurorat aliene” në planetë të tjerë, gjë që nga ana tjetër na mëson më shumë rreth mënyrës se si fusha magnetike e Tokës na mbron nga rrezatimi i dëmshëm i diellit.
Vëzhgimi bazohet në të dhëna nga anija kozmike Juno e NASA-s, e cila realizoi një fluturim historik në një orbitë të ulët mbi polin verior të Jupiterit. Kjo i lejoi ekipit të përdorte ekspertizën e tyre në analizën e të dhënave për të studiuar për herë të parë rajonet polare veriore të Jupiterit. Ky studim është publikuar në revistën **Physical Review Letters**.
“Teleskopi Hapësinor James Webb na ka dhënë disa imazhe infra të kuqe të aurorës, por Juno është anija e parë në një orbitë polare rreth Jupiterit,” tha Ali Sulaiman, profesor asistent në Shkollën e Fizikës dhe Astronomisë në Universitetin e Minnesotës.
Hapësira rreth planetëve të magnetizuar si Jupiteri është e mbushur me plazmë, një gjendje e mbinxehur e lëndës ku atomet ndahen në elektrone dhe jone. Këto grimca përshpejtohen drejt atmosferës së planetit, duke shkaktuar ndriçim të gazrave si aurorë. Në Tokë, kjo shfaqet si dritat e njohura jeshile dhe blu. Megjithatë, aurora e Jupiterit zakonisht është e padukshme për syrin e lirë dhe mund të vëzhgohet vetëm përmes instrumenteve UV dhe infra të kuqe.
Analiza e ekipit zbuloi se për shkak të dendësisë shumë të ulët të plazmës polare të Jupiterit, së bashku me fushën e tij të fuqishme magnetike, valët e plazmës kanë një frekuencë shumë të ulët, ndryshe nga çdo gjë e vërejtur më parë rreth Tokës.
“Ndërsa plazma mund të sillet si një lëng, ajo ndikohet gjithashtu nga fushat e saj magnetike dhe ato të jashtme,” tha Robert Lysak, profesor në Shkollën e Fizikës dhe Astronomisë në Universitetin e Minnesotës dhe një ekspert për dinamikën e plazmës.
Studimi gjithashtu hedh dritë mbi mënyrën se si fusha magnetike komplekse e Jupiterit lejon grimcat të hyjnë në kapakun polar, ndryshe nga Toka, ku aurora formon një model në formë unaze rreth kapakut polar. Studiuesit shpresojnë të mbledhin më shumë të dhëna ndërsa misioni i Juno-s vazhdon, për të mbështetur kërkime të mëtejshme mbi këtë fenomen të ri.
Përveç Lysak dhe Sulaiman, ekipi kërkimor përfshinte edhe Sadie Elliott, një hulumtuese në Shkollën e Fizikës dhe Astronomisë, së bashku me studiues nga Universiteti i Iowa-s dhe Instituti Kërkimor Southwest.
